Mijn naam is Melanie Mulder. 
Sinds 2010 heb ik een coachingpraktijk in Essen, mani-pura. Hier werk ik gepassioneerd rond stress, rouw en trauma met emotioneel gezonde mensen. 

Vaak zijn dit wat langer lopende begeleidingen omdat 'denken met voelen verbinden' ( hetgeen waar Mani-pura voor staat) soms wat tijd vraagt.

Echter de wachtlijsten voor ondersteuning worden overal steeds langer en soms zijn er situaties die zo overweldigen dat je het liefst direct geholpen wordt. 

Door mijn ervaring bij slachtofferhulp en jeugdzorg en ook door persoonlijke ervaringen ben ik er zeker van dat het enorm helpend zou kunnen zijn wanneer je direct bijgestaan wordt.
Mensen hebben een natuurlijke veerkracht en kunnen veel aan en tegelijk kan  o.a.  een moment van ventileren, hulp bij het ordenen van chaos , fysiek ontladen en psycho educatie  een meerwaarde betekenen.

Zo viel ik zelf ooit bijna van een afgrond tijdens een bergbeklimming , mijn enkel brak op verschillende plekken en mijn ligamenten scheurden. Er was nog maar weinig wat mijn enkel aan mijn been hield.
Hoogtevrees of niet, met een zgn banaan werd ik naar beneden gedragen en per direct richting een Oostenrijks ziekenhuis gebracht. Ik wist niet waar mijn gezin was en had een immense angst voor narcose en op ziekenhuizen was ik ook niet zo dol. Ik onderhandelde in gebrekkig Duits en kreeg een epidurale, dat ging niet van een leien dakje want ze moesten een aantal keer prikken voor ik verdoofd raakte. Maar...vanaf het moment van het vallen tot na de operatie voelde ik he-le-maal niks.

Het leek een fluitje van een cent. Mijn overlevingsbrein nam het roer over en ik was los van mijn lichaam.

Tot na de operatie.

Toen begon mijn lichaam te reageren met hartkloppingen, benauwd gevoel, zweten, paniek. Ik dacht dat er iets ernstigs aan de hand was en belde naar de verpleging. Na de derde keer zeiden ze me geïrriteerd dat ik niet zo flauw moest doen want dat meerdere mensen wel iets gebroken hadden, we waren immers in Oostenrijk. 
Dus ik slikte alles weg en deed alsof er niks aan de hand was want ik wilde zeker geen aansteller zijn.

Nu weet ik dat het een normale reactie , van mijn lichaam, op een abnormale situatie was en als iemand me toen had uitgelegd hoe het werkt in je zenuwstelsel en brein dan zou ik niks hebben weggestopt maar alles hebben toegelaten waardoor het later niet in mijn lichaam zou gestockeerd zijn gebleven.

Dit is een klein voorbeeld over hoe je naar mijn inziens , door een kleine interventie, een wereld van verschil kan betekenen. 

Dit verschil zou ik graag maken!

Wil je meer weten over mij en mijn denk- en werkwijzen?

Check dan onderstaande website